Een agrarische bestemming is een juridische term die wordt gebruikt om aan te geven dat een specifiek stuk grond of een onroerend goed primair bestemd is voor agrarisch gebruik. Dit betekent dat het gebied is bedoeld voor landbouwactiviteiten, zoals het telen van gewassen, veeteelt of het kweken van dieren.
Wanneer een stuk grond of een gebouw een agrarische bestemming heeft, betekent dit dat het niet zomaar voor andere doeleinden gebruikt kan worden, zoals het bouwen van woningen of bedrijfsgebouwen. De agrarische bestemming is vastgelegd in het bestemmingsplan, een juridisch document dat de regels en voorschriften voor het gebruik van grond en gebouwen in een bepaald gebied regelt.
Een agrarische bestemming kan verschillende vormen aannemen, afhankelijk van de specifieke regels en voorschriften van het betreffende gebied. Zo kan het bijvoorbeeld gaan om landbouwgrond die uitsluitend gebruikt kan worden voor het verbouwen van gewassen, of om een boerderij waar naast landbouwactiviteiten ook veeteelt toegestaan is.
Het hebben van een agrarische bestemming heeft invloed op de mogelijkheden en beperkingen van het gebruik van de grond of het pand. In de praktijk betekent dit bijvoorbeeld dat het niet mogelijk is om een woning te bouwen op grond met een agrarische bestemming, tenzij hiervoor een specifieke uitzondering wordt gemaakt in het bestemmingsplan. Ook kunnen er beperkingen gelden voor het opzetten van bedrijfsactiviteiten die niet direct gerelateerd zijn aan landbouw of veeteelt.
Het is belangrijk om als huizenkoper of verkoper goed op de hoogte te zijn van de agrarische bestemming van een stuk grond of een pand, omdat dit van invloed kan zijn op de waarde en de gebruiksmogelijkheden ervan. Het is raadzaam om bij twijfel contact op te nemen met een gespecialiseerde makelaar of een juridisch adviseur om meer informatie te verkrijgen over de specifieke regels en mogelijkheden met betrekking tot een agrarische bestemming.